Kabanata 150

Hindi ako inalok ng paliwanag ni Assistant Roy. Sinabi lamang niya sa mahinang tinig, “Hindi angkop para sa akin, ang kanyang empleyado, na alamin kung ano ang nasa isip ni Mr. Schick. Miss Shaw, kung meron kang anumang mga katanungan, maaari mo siyang tanungin nang direkta.” Hindi ako nakaimik. Nais ko lang naman malaman kung bakit sila nagpakita doon. Pagkaalis ni Assistant Roy, humiga ako sa kama at nag-isip. Ang mga salita ni Quincy noong araw na iyon ay tumusok sa aking puso na parang matalim na kutsilyo. Inabot ko at dinamdam ang posisyon ng aking bato, nararamdaman ang hindi mailalarawan ang sakit sa loob. Kung nandito talaga ang bato ni Quincy, mas masakit para sa’kin na mamuhay kaysa mamatay. Dahil nasa ospital ako, humiling ako sa doktor na suriin ang aking bato. Sinabi niya, “Sumailalim ka sa kidney transplant 12 taon na ang nakakaraan, at gumaling ka nang maayos. Hindi ka naiiba sa mga normal na tao.” Nang marinig ko ang mga salitang ito, natahimik ako saglit. Bigla kong na