Kabanata 189

May hawak siyang itim na payong at eksaktong kamukha ng lalaki sa libingan. Mahinahon siyang nakatingin sa akin, at hiniling ko nang buong puso na siya si Dixon. Hiniling kong bumalik siya sa pagkabuhay. Ngunit alam kong ang lalaking nasa harapan ko ay si Lance. Tumayo ako nang hindi gumagalaw, at tinawag niya ako. Kinagat ko ang labi ko nang sinabi ko, “Wala na akong masisisi pa.” Pati ‘yong nagmamahal sa akin nawala na. “Binibini, nais ni Dixon na iparating ko sa’yo ang kanyang mensahe.” Nanginginig ang boses ko nang tanungin ko, “Nagising ba siya bago siya namatay?” Tumango si Lance habang malambing na sinabi niya, “Inaasahan niya na ikaw ay magiging masaya.” Pagkatapos ng pagtigil, nagpatuloy siya, “Inaasahan ko rin.” Sa puntong iyon, naramdaman kong parang hindi ko na muling mararamdaman ang kaligayahan. Bumuhos ang ulan habang patuloy si Lance sa pagtitig sa akin. Humakbang siya patungo sa akin at marahang sinabi, “Binibini, aalis ako bukas sa Wu City patungo sa France.” Kapwa al