Kabanata 235

“Chuck, sa palagay mo ba nagkataon lang ‘to?” Itinanong ko. Naguguluhang sagot ng assistant ko. “President Shaw, anong ipinahihiwatig mo?” “Hindi maaaring nagkataon lang ‘to,” sagot ko. Ang mundo na ito ay walang ganoong mga pagkakataon. Lahat ng ito ay pinagplanuhan. Makalipas ang dalawang oras, ang mayordoma ay inilabas na mula sa operating room. Bagaman nakaligtas siya, wala pa rin siyang malay. Sinubukan ng doktor na sabihan ang pamilya dahil merong mataas na pagkakataon na malagay siya sa estado ng koma. Pakiramdam ko nasa ilalim ng bundok ng presyon ang puso ko. Mahina akong umalis kasama ang assistant ko. Sa pintuan ng ospital, nakita ko ang marangyang kotseng nakaparada sa tabi ko. Nakilala ko ang kotseng iyon. Sa katunayan, nakakagulat na pamilyar ito. Sa loob ng tatlong taon na ikinasal ako kay Dixon, palagi niyang minamaneho ang Maybach na iyon. Kabisado ko ang plaka nito. Kumurap ako. “Mauna ka na,” sinabi ko sa aking assistant. Tumango ang aking assistant at ipinasa sa aki