Kabanata 690

“Kapag tinatawag mo akong Zachary, pakiramdam ko ang layo mo sa’kin.” Nang marinig kong sinabi niya iyon, hindi mapigilan ang kirot sa aking puso. Kailan pa naging marupok si Zachary?! Napakarupok niya at inilahad niya ang kanyang kalungkutan sa akin. Sa sandaling iyon, lumala ang pagkakasala sa aking puso, hindi masusukat ito! Tahimik kong iniunat ang aking kamay at hinawakan ang kanya. Nang may namumulang mga mata, humingi ako ng paumanhin, “Patawad. Nagawa lang iyon ni Summer para sa akin…” Isinapuso niya ang aking mga salita, kaya’t kumilos siya! Bagaman siya ang pumatay kay Stella, hindi ito naiiba kaysa sa kung ako ang gagawa nito. Ang pagkakaiba lamang ay bahagyang nabawasan ang pagkakasala nang hinarap ko si Zachary! Inulit niya ang sarili, “Wala kang kasalanan.” Iginiit ni Zachary na wala akong kasalanan pagkatapos ng lahat ng ito. Gayunpaman, nakaramdam pa rin ako ng pagsisisi para sa kanya! Sana sinisi niya ako. Nang sa gano’n, kahit papaano ay mailalabas niya ang kanyang ka