Kabanata 82

Nagmamadaling lumabas ako ng kwarto. Sa oras na ito, maraming mga tao na ang nagtipon sa villa, nakasuot ng seremonyal na itim na suit o itim na palda at binibigyan ng lubos na respeto ang namatay. Nang makita ko si Summer Jacobs, nakaupo siya sa swing sa likod ng hardin. Nakasuot siya ng marangal na itim na cheongsam na may masalimuot na maitim na burda. Ang kanyang buhok ay maayos na nakapuyo, pinalamutian ng maliit, matikas na puting bulaklak na nakalagay sa itaas ng kanyang tenga. Habang tinitingnan niya ang sariwang mga bulaklak ng peach sa mga puno, may kakila-kilabot na kawalan ng buhay na lumiwanag mula sa kanyang titig. Sa pag-ihip ng simoy ng hangin, iniwan ng mahalimuyak na mga bulaklak ang mga sanga ng puno at nahulog ang mga ito sa kanya. Sa kanyang itim na damit, ang maliwanag na petals ay nakasisilaw sa mga mata, nakakabulag pa nga. Dahan-dahang tinanggal ko ang mga talulot sa kanyang buhok at damit. Sa sandaling iyon, naramdaman ko ang pangangailangan na ikonsuwelo siya