Kabanata 1682

Kapag ang isang Banal na Panginoong Guro ay lumaban nang desperado, hindi ito isang simpleng bagay, ngunit ang mukha ni Sebastian ay nagpakita lamang ng paghamak. Isang nakakasilaw na matinding liwanag ang dumaan sa hangin. Ang Banal na Panginoon ng Tribo ng Demonyo ay wala pang oras upang tumugon bago ang kanyang kaluluwa ay nawasak, ang kanyang katawan ay bumagsak na may malakas na tunog. Dumadaloy ang pulang dugo na parang talon, pinapintahan ang larangan ng digmaan ng isang nakakatakot na pula. Isang malamig na ngiti ang humatak sa mga sulok ng mga labi ni Sebastian. Pagkatapos, muling sumabak siya sa laban nang walang pag-aalinlangan. Saan man siya magpunta, kasunod ang mga naputol na mga braso at agos ng dugo, na nag-iiwan ng bakas ng pagkawasak sa kanyang likuran. Maging sina Julius at Tibor ay sandaling napatigil. Sa kabila ng kanilang katayuan bilang mga Guro ng Transformatibong Diyos, na namuhay ng libu-libong taon at nakasaksi ng walang katapusang mga laban, hindi pa sil