Kabanata 91

“Bata lang siya. Normal lang… magkamali sa ganoong edad.” Humina ang boses ni Yvonne, halata ang pagsisisi. Nakita niya ang sugat ni Lorraine sa paa—hindi ‘yon mababaw. Sabi ng doctor ay nilalagnat din siya kaya mas naging komplikado ang mga bagay. Kahit si Yvonne ay hindi maitanggi na sumobra na si Xavier. “Pero anak natin siya, Cole. Napakita mo na ang punto mo. Baka pwedeng pakawalan mo na siya ngayon?” “Pinoprotektahan mo siya ngayon at pagkatapos ano? Gagawin mo hanggang sa tumanda siya?” Inalis ko ang kamay niya na nasa braso ko. Naiinis ako isipin ang paghawak niya. Ang nanay na tulad niya na pinupuno ng pait at galit ang anak ay walang karapatan na palakihin si Xavier. “Kailangan ni Xavier humingi ng tawad kay Lorraine,” seryoso kong sinabi. “At pati ikaw.” “Ako?” Mapait na tumawa si Yvonne, umirap siya. “Oh, come on, Cole. Hindi pa nga kayo kasal at tinatrato mo na siya na parang pamilya?” Mula sa gilid, nakisali si Jared, malinaw na pumapanig kay Yvonne. “Cole, tagalaba