บทที่ 208

“มาประชุมกันต่อเถอะค่ะ ทุกคนกำลังหารือเรื่องอะไรกันอยู่คะ?” แคทเธอรีนพูดแทรกเขาขึ้นมาพลางมองดูผู้คนอย่างไม่รู้สึกรู้สา “เรากำลังหารือกัน เรื่องการออกแบบของโครงการพัฒนาครับ ผู้จัดการโจนส์นำแบบมาเสนอ ทั้งผู้จัดการทั่วไปแชปลินและพวกเราที่เหลือ ต่างก็รู้สึกว่าแบบร่างเหล่านั้นร่างออกมาได้ค่อนข้างดีเลยทีเดียว” รองผู้จัดการวูล์ฟส่งแบบให้อย่างเก้ ๆ กัง ๆ หัวใจของรีเบคก้าแทบจะระเบิดออกมานอกอก เธอคิดไม่ถึงว่าแคทเธอรีนจะมา แคทเธอรีนต้องจำแบบร่างได้แน่นอน อย่างไรก็ตามมันก็ไม่สำคัญ ถึงแคทเธอรีนจะพูดว่ารีเบคก้าขโมยแบบร่างไป แต่จะไม่มีใครเชื่อเธอ มีแต่จะทำให้ผู้บริหารหัวเราะเยาะเธอ แคทเธอรีนรับแบบมา แล้วจากนั้นจึงกระซิบกระซาบกับเอลสองสามคำ หลังจากที่เอลพยักหน้ารับแล้วเดินออกไป แคทเธอรีนจึงพูดต่อ “การออกแบบนี้ดีมากเลยนะคะ แบบถูกพิมพ์เวลา 01:00 น. พอดี ผู้จัดการโจนส์ คุณต้องอดหลับอดนอนร่างแบบนี้พวกนี้เลยสินะคะ” “ใช่ ผู้จัดการโจนส์พูดว่าเธอไม่ได้นอนมาหลายวันแล้ว” “ผู้จัดการโจนส์ทำงานอย่างหนัก” ในห้องประชุมเต็มไปด้วยเสียงชื่นชมดังก้องไปทั่ว รีเบคก้าภูมิใจในตัวเองมาก เพราะเธอตั้งใจพิมพ์แบบร่างออกม