บทที่ 310

พวกเธอทั้งสองคนไม่ทันได้สังเกตเห็น แต่เลียมซึ่งบังเอิญกำลังจะกลับไปที่ห้องของเขา เห็นแคทเธอรีนกำลังเดินออกมาจากห้องของฌอนอยู่ไม่ไกล เขายิ้มออกมาและเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่างขึ้นในทันที ป้าจัสมินพาเธอไปที่ประตูหลักของบ้านใหญ่ การหายตัวไปของแคทเธอรีนทำให้สองครอบครัวมารวมตัวกัน... แม้แต่คุณฮิลล์และคุณผู้หญิงฮิลล์ก็ยังมาอีกด้วย เมื่อเห็นเธอกลับมาแล้ว นิโคลาก็รีบวิ่งเข้าหาด้วยความกังวลทันที “แคทเธอรีน ไปไหนมาไม่บอกไม่กล่าว? เธอไม่รับโทรศัพท์เลย เราตามหาเธอไปทั่ว เธอทำให้เราเป็นห่วงแทบตาย” คำพูดนั้นทำให้การแสดงออกของคุณผู้หญิงฮิลล์เปลี่ยนเป็นโกรธเคืองทันที เพราะเธอคิดว่าแคทเธอรีนเป็นคนไม่ใส่ใจคนรอบข้าง “เอ๊ะ? ทำไมตอนนี้เธอถึงสวมเสื้อผ้าไม่เหมือนเดิมล่ะ?” วาเลรี่ถามขึ้นทันที แคทเธอรีนกะพริบตาและพูดด้วยความรู้สึกเสียใจ “ดิฉันไม่ทันได้ระวังตอนที่ดิฉันออกไปเดินเล่นข้างนอก เลยตกลงไปในสระน้ำค่ะ ป้าจัสมินเห็นว่าดิฉันตัวเปียกโชกไปหมดเลยพาดิฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า และเป่าผมให้ค่ะ ส่วนโทรศัพท์ของดิฉันก็ตกลงไปในสระน้ำเหมือนกัน ก็เลยใช้งานไม่ได้แล้วค่ะ” เธอนิ่งไปพลางขอโทษออกมา “ดิฉันขอโทษจริง ๆ นะคะ ดิฉั