บทที่ 829

“แต่...” แคทเธอรีนเปลี่ยนเรื่อง “มีคนหนึ่งที่ฉันอยากสั่งสอน ถ้าคุณไม่ให้ฉันระบายความโกรธนี้ ฉันก็ยังคงสงสัยความรู้สึกของคุณอยู่” "ใครกันล่ะ?" "ยาเอล แช็ดวิค" แคทเธอรีนเน้นสองคําอย่างช้า ๆ น้ำเสียงของเธอฟังดูเหมือนเธอกําลังกัดฟันพูด ฌอนตกใจมาก เขาขมวดคิ้วทันที “ยาเอลทําคุณขุ่นเคืองได้อย่างไรกัน? หรือเพราะผมขอให้เธอคอยปกป้องซาร่า...” "ไม่ค่ะ" แคทเธอรีนจ้องมองเขาด้วยความเกลียดชัง “วันที่คุณให้ฉันลงนามในข้อตกลงการหย่า คุณเองไม่ใช่เหรอที่ให้ยาเอลค้นตัวฉันหาทะเบียนสมรส? แต่เธอกลับจะถอดเสื้อผ้าของฉันต่อหน้าคนของไลโอน่า ตอนนั้นถ้าเฮดลีย์ไม่ห้ามไว้ เธอคงจะถอดกางเกงของฉันออกด้วย ฉันจะไม่มีวันลืมความอัปยศนี้” ดวงตาสีดําของฌอนเย็นชาเล็กน้อย วันนั้นโกลาหลวุ่นวายมาก ทั้งหมดที่เขาจําได้คือเขาอยู่ด้านนอกและเข้ามาหลังจากได้ยินเสียงของเฮดลีย์และยาเอลเท่านั้น แต่ตอนนั้นเขาเห็นว่าแคทเธอรีนยังอยู่ดีและแต่งตัวครบครัน... “หมายความว่ายังไง? คุณไม่เชื่อฉันเหรอ?” แคทเธอรีนผละออกจากอ้อมแขนของเขาอย่างโกรธเคือง “ฉันไม่ได้มีอะไรขัดแย้งกับยาเอลเลย ทําไมฉันต้องไปกล่าวหาผู้คุ้มกันคนนึงด้วยล่ะ? ถ้าคุณไม่เชื่อฉั