บทที่ 149

ครีเดนซ์ชำเลืองมองโจนาธานซึ่งยืนอยู่ข้างประตูขณะที่เขายิ้มและหัวเราะ หลังจากรวมสองและสองเข้าด้วยกันแล้ว เขาตระหนักว่าโจนาธานต้องเป็นคนพาโดโรธีขี้เมามาที่นี่ เขายังก่อเรื่องวุ่นวายไม่พออีกหรือ? หลังจากเตือนโจนาธานแล้ว ครีเดนซ์ค่อย ๆ ไล่ตามดวงตาของเขาไปที่โดโรธีซึ่งยังคงดึงแขนซ้ายของเขาอยู่ ความโหดร้ายและความเกลียดชังแฝงตัวอยู่ในส่วนลึกที่สุดของดวงตาสีเข้มของเขา เขาเตือนเธอครั้งสุดท้าย "เอามือออกไป!" เมื่อระยะห่างระหว่างคนทั้งสองใกล้กันเกินไป โดโรธีก็ตัวสั่น เธอสัมผัสได้ถึงความเย็นที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเขา เย็นจนเลือดของเธอแทบจะแข็งตัว อย่างไรก็ตาม บุคคลที่อยู่ในสภาพมึนเมาเช่นเธอ มีเหตุผลที่จะละทิ้งพวกเขา แม้ว่าเธอรู้ว่าเธอไม่สามารถยั่วโมโหผู้ชายที่อยู่ข้างหน้าเธอได้ แต่ในช่วงเวลาที่ร้อนระอุ เธอก็ยังพร้อมที่จะดึงเขาออกจากห้องของเขา เธอจ้องไปที่ชายหนุ่มรูปงามที่อยู่ข้างหน้าเธอซึ่งไม่ให้ความร่วมมือเลย และบ่นว่า “ฉันจะไม่ปล่อย ฉันจะไม่ ฉันจะไม่ปล่อยคุณไป! แม้ว่าคุณจะทุบตีฉันให้ตาย ฉันก็ยัง จะอยู่ที่นี่ตลอดชีวิต! ฉันจะไม่จากไป ฉันจะรบกวนคุณให้ตาย!" "ละเอียด." ครีเดนซ์มองดูผู้หญิงที่สติ