บทที่ 549 ภัยคุกคามที่เห็นได้ชัด

ลูซี่ แคทซ์กลัวว่าแม่ของเธอจะเข้าใจสถานการณ์ผิด เธอจึงรีบอธิบายว่า “แม่ อย่าไปฟังเขา เราไม่ได้...” “ลู!” โจเอล ฟอสเตอร์ขัดจังหวะเธอก่อนที่เธอจะจบประโยค เขายืนขึ้น แล้วเดินไปหาเธอและโอบไหล่ของเธอ เพื่อโอบกอดเธอ เสียงของเขาเบาและอ่อนโยน แต่ลูซี่ได้ยินร่องรอยของภัยคุกคามในน้ำเสียงของเขา “ผมรู้ว่าผมทำให้คุณโกรธหลายวันก่อน คุณก็แค่งอนผม เพราะเราอยู่ด้วยกันมานานมากแล้ว ดังนั้นเราไม่ควรผูกติดอยู่กับเรื่องเล็ก ๆ นี้ แถมป้าก็อยู่ด้วย เธอคงไม่อยากให้เธอกังวลใช่ไหม?” เขาพูดพร้อมกับออกแรงเล็กน้อยไปที่แขนของเขา ภัยคุกคามนั้นชัดเจนในตัวเอง ลูซี่โกรธจัด แต่ชายคนนั้นกอดเธอแน่นจนเธอขยับไม่ได้ เธอไม่ต้องการแสดงปฏิกิริยาต่อหน้าแม่มากเกินไป เพื่อที่แม่ของเธอจะได้ไม่ต้องกังวล ในท้ายที่สุด เธอทำได้แค่มองขึ้นไปที่ชายคนนั้น กัดฟันแล้วพูดว่า “ใครมากับคุณ โจเอล ฟอสเตอร์ หยุดพูดเรื่องไร้สาระได้แล้ว!” โจเอลยิ้มบาง ๆ รอยยิ้มของเขาอ่อนโยนและมีเสน่ห์ “ดูคุณสิ! คุณยังโกรธผมอยู่เลย ลืมไปหรือเปล่าว่า เมื่อคืนคุณอยู่ที่บ้านผม...” ขณะที่เขาพูด นิ้วมือของเขาบีบเอวของลูซี่เบา ๆ จากด้านหลัง หลังของลูซี่แข็งทื่อ แ