บทที่ 823 ภาพความหลัง

เกรกอรีไม่ได้สนใจเธอ หลังจากเขาพูดจบเขาก็เดินออกจากประตูไป ยูเลียนาตกอยู่ในความงุนงงเป็นเวลานาน ก่อนที่เธอจะตอบสนอง ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปในทันที อีกด้านหนึ่ง วิกกี้นอนไม่หลับ เธอไม่รู้ว่าเป็นเพราะเรื่องที่เกิดขึ้น หรือเป็นเพราะเธออารมณ์ไม่ดี เธอนอนหลับตาอยู่บนเตียงเป็นเวลานาน แต่เธอก็ยังคงนอนไม่หลับ ภายในห้องของเธอมืดสนิทเมื่อเธอลืมตาขึ้นมา เธอเอียงตัวเล็กน้อยเพื่อหยิบรีโมทจากหัวเตียงและเปิดม่านออกเพื่อให้มองเห็นแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาจากภายนอก มันทำให้นึกถึงช่วงเวลาที่นานมาแล้ว ในตอนที่เธอยังคงอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ในคืนนั้นก็เป็นช่วงฤดูร้อนที่แสงจันทร์ส่องแสงสว่างไสว และท้องฟ้าก็เต็มไปด้วยดาวระยิบระยับ ในคืนนั้นเธอนอนไม่หลับ เธอจึงเข้าไปในครัวและนำเมล็ดแตงโมออกมาหนึ่งกำมือ จากนั้นเธอก็ขึ้นบันไดไปและนั่งอยู่บนหลังคาเพื่อมองดูดาว เธอกินเมล็ดแตงในขณะที่เธอมองดูดาว แม้ว่าลมเย็นในยามค่ำคืนจะพัดมามันก็ยังรู้สึกอบอุ่น จากนั้นเสียงอันเย็นชาของชายหนุ่มก็ดังมาจากด้านล่าง "เฮ้! เธอทำไรอยู่?" เธอสะดุ้งในทันที เพราะเธอคิดว่ามันเป็นเสียงของผู้อำนวยการอาวุโสเกลน ดังนั้นเธอจึงต้