บทที่ 1084

เมเดลีนยืนขึ้นทันที “เจเรมี่มาที่นี่เหรอคะ? เมื่อไหร่? เขามาที่นี่ทำไม?” “เมื่อกี้ตอนที่เธอออกไปเขาก็เข้ามาทันทีที่เธอไป” คาเลนดูเป็นกังวล “เขาอยู่ไม่นาน และไม่สนใจด้วยว่าแจ็คสันจะไล่ตามและเรียกหาเขายังไง” เมื่อเมเดลีนได้ยินสิ่งนี้ เธอรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจเป็นอย่างมาก เป็นอย่างนี้เพราะความใจร้ายและความไม่ใส่ใจของเขานี่เอง “เจเรมี่ถูกลาน่าล้างสมองแล้วจริง ๆ เขาไม่เพียงทำแบบนั้นแค่กับเธอ แต่ตอนนี้เขายังไม่สนใจเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองด้วยซ้ำ ดูสิ แจ็คล้มจนเข่าถลอก แต่ในฐานะพ่อ เขาไม่รู้สึกเสียใจเลยด้วยซ้ำ” เมเดลีนรู้สึกแย่ลงเมื่อได้ยินอย่างนั้น เธอเดินไปหาแจ็คสันและถลกขากางเกงเขาขึ้น เมื่อเห็นผ้าพันแผลที่หัวเข่าของคนตัวเล็ก หญิงสาวก็กำหมัดแล้วเดินออกไปโทรหาเจเรมี่ทันที เธอไม่คิดว่าเขาจะรับเร็วขนาดนี้ จากนั้นเมเดลีนก็ได้ยินเสียงลม ทว่าเจเรมี่ไม่ได้พูดอะไรออกมาสักคำ “เจเรมี่ ไม่เป็นไรเลยถ้าคุณไม่รักฉันแล้ว แต่ทำไมคุณต้องทำร้ายลูกเราด้วย?” เมเดลีนตำหนิขณะที่เธอรู้สึกว่าหัวใจของตัวเองกำลังแตกสลาย “การทำร้ายคนที่ห่วงใยและรักคุณ ทำให้คุณมีความสุขมากหรือไง? “เจเรมี่ คุณเป็นคนป่าเถื่อนขน