บทที่ 1095

หลังจากที่ได้ยินเช่นนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี เมื่อเธอนึกถึงสิ่งที่ตัวเองทำ เธอก็รู้สึกว่าใบหน้าของตัวเองเริ่มร้อนผ่าวขึ้นมา ในขณะนี้เองที่เสียงกริ่งหน้าประตูก็ดังขึ้น เอวาไม่ต้องการใช้เวลากับผู้หญิงคนนี้อีกต่อไป เธอจึงออกไปเปิดประตู หลังจากที่เปิดประตู เธอก็เห็นว่านั่นคือเมเดลีน “แมดดี้ ทำไมเธอมาหาฉันที่นี่ล่ะ?” เอวารู้สึกประหลาดใจ เมเดลีนรู้สึกโล่งใจเมื่อเห็นเอวา “แดนบอกว่าเธอปิดโทรศัพท์ เขาเลยเป็นห่วง ฉันอยู่แถว ๆ นี้อยู่แล้วก็เลยรีบแวะมาหาน่ะ” “เอวา ลูกมีเพื่อนแล้ว ตอนนี้แม่ว่าแม่ควรจะกลับก่อน” เธอไม่ได้บังคับเอวาอีกต่อไป จากนั้นเธอก็จากไปหลังจากชำเลืองมองเมเดลีน เมเดลีนเดาไว้ว่าผู้หญิงจากสนามบินครั้งล่าสุดคือแม่ของเอวา แต่เธอไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องจริง เธอรู้จักเอวามาหลายปีแล้ว และตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอคิดว่าเอวาเป็นเด็กกำพร้าเหมือนเธอมาโดยตลอด เมื่อเธอถามเอวาเกี่ยวกับเรื่องครอบครัว เอวาก็จะหลีกเลี่ยงด้วยรอยยิ้มราวกับว่าเธอไม่ต้องการจะพูดถึง แต่จากที่ดูตอนนี้ ดูเหมือนมันจะไม่ใช่อย่างที่คิดเลยสักนิด เอวาหันกลับมาและหยิบน้ำผลไม้ออกมาสองกระป๋องก่อนจะนั่งลงบนโ