บทที่ 209

สายตาที่เพ่งเล็งของเจเรมี่ดูเรียบง่ายและซับซ้อนผิดปกติเป็นพิเศษ เขากำข้อมือเรียวของมาเดลีนไว้แน่น กระชับข้อมือเธอทีละนิ้วเพื่อไม่ให้เธอดิ้นหลุด เขาไม่สามารถปล่อยมือเธอได้อีกแล้ว เขาไม่สามารถ... มาเดลีนทำตัวเย็นชาและใจเย็นเมื่อต้องเผชิญกับความสงสัยของเจเรมี่ เธอโค้งงอมุมริมฝีปากของเธอออก เหมือนจะเผยให้เห็นความรำคาญที่แสดงออกมา “ถ้าฉันจำไม่ผิดนะ คุณวิทแมน คุณเองสัญญากับฉันว่าคุณจะไม่สงสัยว่าฉันเป็นอดีตภรรยาของคุณ มาเดลีน ครอว์ฟอร์ดอีกต่อไปไง” เมื่อได้ยินคำตอบของเธอ ความคาดหวังในดวงตาของเจเรมี่ดูเหมือนจะดับวูบลงทันทีมือที่เขาจับมาเดลีนค่อย ๆ คลายออก มาเดลีนถอนมือออกแล้วจิบแชมเปญ “พูดตามตรง มันน่ารำคาญมากที่ต้องถูกปฏิบัติเหมือนเป็นคนตายทุกครั้ง ถ้าไม่ใช่เพราะฉันกลัวความเจ็บ ฉันคงคิดจะแปลงโฉมให้ตัวเองจริง ๆ ให้ตาย" ทันใดนั้นเจเรมี่ปรือตาขึ้น “อย่าทำศัลยกรรม” “หืม?” มาเดลีนเลิกคิ้วเบา ๆ เจเรมี่ชะงักเล็กน้อย แล้วอ้าปาก “ขอโทษครั้งนี้จะพูดถึงเป็นครั้งสุดท้าย” เขาเอ่ยสัญญา “คุณไม่จำเป็นต้องทำศัลยกรรม เพราะรูปลักษณ์ที่เป็นธรรมชาติของคุณสวยงามที่สุด” คำพูดของเขาสร้างขึ้นเพื่อการยกย่องและ