บทที่ 301

มาเดลีนแสยะยิ้มอย่างประชดประชัน ภายใต้ดวงตาที่แสดงออกมา ‘พูดแบบนี้ได้ยังไง เจเรมี่ วิทแมน? ‘ไม่ว่าจะเป็นตัวตนที่ฉันเคยเป็นเมื่อก่อนหรือแม้กระทั่งตัวตนของฉันตอนนี้ มีเหตุผลอะไรกันที่เรียกว่าฉันแกล้งเมเรดิธ?’ ‘ทุกสิ่งที่เธอทำมันถูกต้องในสายตานายเสมองั้นเหรอ?’ นิ้วของมาเดลีนจับแก้วรอบ ๆ แน่นขึ้นในขณะที่เจเรมี่ยังคงใช้ความคิดอยู่สักพัก ไม่นานจากนั้น เขาส่งสายตาเหมือนต้องการที่จะอ่านเข้าไปในใจเธอ “ผมเป็นหนี้เธอ” เขาตอบ มาเดลีนขมวดคิ้วด้วยความสับสน “คุณเป็นหนี้อะไรเธอ?” เจเรมี่จ้องเข้าไปในดวงตากลมใสของมาเดลีน ก่อนจะมองไปที่เส้นขอบฟ้าที่อยู่เบื้องหน้าพวกเขา “ผมทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเธอไม่ได้ บางทีนี่อาจจะเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอกลายเป็นแบบนี้ก็ได้” มาเดลีนนึกเสียดสีเบา ๆ ในใจเมื่อได้ยินคำตอบของเขา ‘นายไม่สามารถทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเมเรดิธได้ งั้นทุกสิ่งทุกอย่างที่นายทำตอนนี้ก็เพื่อต้องการให้เธออภัยให้งั้นเหรอ? ‘แต่เจเรมี่ นายเคยทำตามสัญญาที่เคยให้ไว้กับฉันด้วยงั้นเหรอ? มันตั้งแต่ตอนไหนกันที่นายพยายามทำทุกอย่างให้มันดีขึ้นหรือขออภัยคนที่นายไม่สามารถรักษาสัญญาใว้ได้? ‘นายไม่แม้แต่จะ

이전 챕터 301/1430 다음 챕터