บทที่ 335

หลังจากที่ประตูถูกเปิดออก กลิ่นเข้มข้นที่มาจากแอลกอฮอล์ลอยเข้ามาแตะจมูกเธอ นี่ก็เป็นเวลาสามปี เธอคิดไม่ถึงว่าเธอจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง และสิ่งที่ทำให้เธอตกใจมากไปกว่านั้นเมื่อประตูถูกเปิดออก นอกจากกลิ่นแอลกอฮอล์ที่รุนแรงได้เข้ามาทำร้ายจมูกเธอแล้วการตกแต่งภายในเฟอร์นิเจอร์และของทุกอย่างทุกชิ้นยังถูกวางเอาไว้ที่เดิม ทุกอย่างที่เธอเห็นอยู่ตรงหน้าเหมือนกับเมื่อสามปีก่อน ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปเลย มาเดลีนเดินเข้าไปด้วยความสงสัย อพาร์ตเมนต์แห่งนี้ไม่ใหญ่นัก เมื่อเธอเดินเข้าไป ไม่นานเธอก็เห็นเจเรมี่ เขาเอนตัวพิงโซฟาในขณะที่นั่งอยู่บนพื้น ดวงตาของเขาปิดสนิท เขาดูไร้กังวล คอเสื้อเชิ้ตสีขาวถูกเปิดออกเผยให้เห็นไหปลาร้าที่มีเสน่ห์ของเขา แก้มของเขาแดงในขณะที่ริมฝีปากของเขาซีดและเปียก ดูเหมือนว่าเขาเพิ่งจะดื่มไวน์บนโต๊ะกาแฟตรงหน้าไป มีไวน์ 2 ขวดถูกเปิดทิ้งไว้ มาเดลีนมองชายที่คล้ายคนเมาอย่างสงสัย ‘เจเรมี่ นายทำบ้าอะไรอยู่? ‘มาดื่มเมามายที่นี่เพราะความเศร้าเสียใจพวกนั้น?’ มาเดลีนเดินเข้าไปตรวจสอบอาการเขา “เจเรมี่” เธอร้องเบา ๆ ว่า “ฉันเองวีล่า ทำไมคุณถึงเมาที่นี่?” เจเรมี่เบิกตาขึ้นด้วยคว