บทที่ 426

มาเดลีนปรับอารมณ์ของเธออย่างรวดเร็วและยิ้ม “เจเรมี่ คุณปู่ต้องการพักผ่อน กลับกันเถอะ” สายตาของเจเรมี่เพ่งเล็งไปที่การเยาะเย้ยชั่วขณะในสายตาของมาเดลีน เขาพยักหน้าเบา ๆ “ตกลง” หลังจากที่พวกเขากลับไป มาเดลีนอาบน้ำเย็นเพื่อให้ตัวเองสงบ 'คุณปู่ดูเหมือนจะค้นพบตัวตนที่แท้จริงของฉันแล้วและจงใจเตือนให้ฉันอยู่ห่างจากเฟลิเป้ 'เป็นไปได้ไหมว่าคุณปู่ได้ตรวจสอบบางอย่างเป็นความลับกับเรื่องของฉัน? 'ฉันต้องเร่งให้เร็วขึ้น 'ถ้าฉันยืดยื้อต่อไป เจเรมี่จะมองผ่านฉันได้ในไม่ช้าก็เร็ว 'อย่างไรก็ตาม ไอคิวของเขาไม่ได้ต่ำซะด้วย' ตอนเที่ยงคืน มาเดลีนค่อย ๆ ลืมตาขึ้นหลังจากที่เจเรมี่หลับไป เธอค่อย ๆ ดึงตัวเองออกจากอ้อมกอดของเจเรมี่ เธอเดินออกไปที่ห้องทำงานของเจเรมี่โดยใช้แสงจันทร์ในการมองเห็นรอบ ๆ หลังจากสังเกตมาสองสามวันนี้ มาเดลีนตรวจสอบอย่างมั่นใจว่าเจเรมี่ไม่ได้ติดตั้งระบบรักษาความปลอดภัยไว้ เธอเปิดไฟและมองดูเอกสารบนโต๊ะทำงานของเขา ส่วนใหญ่เป็นเอกสารของบริษัท แต่ทั้งหมดนั้นไม่สำคัญ จากนั้นมาเดลีนก็เปิดคอมพิวเตอร์และเปิดแสดงหน้าที่จำเป็นต้องป้อนรหัสผ่านหลังจากที่หน้าจอสว่างขึ้น รหัสผ่าน เขาตั้งรหั