บทที่ 499

เจเรมี่รู้สึกว่าหัวใจของเขาถูกบีบคั้น เขาพยายามโทรหาเมเดลีนทันทีที่เฟลิเป้วางสาย แต่อย่างไม่ต้องสงสัยเลยเมเดลีนได้บล็อคชื่อของเขาไปแล้ว เฟลิเป้หัวเราะเยาะช้า ๆ “อย่าเสียแรงเลย ตอนนี้เมเดลีนรักฉันแล้ว ทั้งหมดที่เธอรู้สึกกับนายคือความเกลียดชังเท่านั้น” การแสดงออกของเจเรมี่มืดมนลงทันที “เกิดอะไรขึ้นกับเมเดลีน เฟลิเป้? เมื่อกี้เธอบอกอะไรกับคุณบ้าง?!” “มันไม่ใช่เรื่องอะไรของนาย” เฟลิเป้ตอบอย่างเย็นชา “นายไม่มีสิทธิ์ถามถึงเมเดลีนอีกแล้ว” “ใครจะสนว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงคนนั้นกันล่ะ?!” คาเลนรีบตอบเฟลิเป้อย่างมั่นใจจากด้านหลังของเขา เธอรีบพูดก่อนเจเรมี่และห้ามลูกชายของเธอเอาไว้ “เมเดลีนนั่นแหละที่ช่วยเฟลิเป้ มันเป็นความผิดของพวกเขาที่ทำให้ครอบครัวของเราต้องกลายมาเป็นแบบนี้ เจเรมี่ ทำไมนายถึงยังคิดถึงเธออยู่? นายเป็นอะไรไป? ลืมไปแล้วเหรอว่าตอนแรกนายเกลียดเธอมากแค่ไหน?” เจเรมี่สะบัดแขนของเขากลับด้วยความรำคาญ “อย่าเข้ามายุ่งกับเมเดลีน และธุรกิจของอีก” “เจเรมี่ เจเรมี่!” “หยุดตะโกนใส่กันได้แล้ว” ท่านอาวุโสวิทแมนพูดออกมาในที่สุดหลังจากเงียบไปนาน “กลับไปที่ห้องของเธอและเก็บของซะ เราจะออกเ