บทที่ 531

จู่ ๆ เมเรดิธก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อได้ยินเช่นนี้ ตอนนั้นเองที่เธอรู้ตัวว่าเธอเพิ่งเปิดเผยความจริงที่ไม่ควรเปิดเผยไป! ดูเหมือนว่าสิ่งที่เธอพูดเป็นของขวัญที่ยอดเยี่ยมสำหรับเมเดลีน แต่เป็นการเยาะเย้ยตัวเองอย่างที่สุด! สีหน้าของเมเรดิธเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน เธอเสียใจและอยากจะให้คำพูดพวกนั้นกลับคืนมา แต่มันสายเกินไปแล้ว เมื่อเห็นเมเดลีนหันหลังกลับไปอย่างสง่างาม เมเรดิธก็ตะโกนออกไปด้วยความตื่นตระหนก “เมเดลีน กลับมานะ กลับมา! ที่สิ่งที่ฉันพูดเมื่อกี้คือเรื่องโกหก เจเรมี่ไม่ได้รักแก! เขาไม่ได้รักแกเลย เขารักฉัน! ฉันนนนนนน…” ในตอนท้ายของการโต้เถียง อารมณ์ของเมเรดิธพังพินาศกระเจิดกระเจิง ยิ่งเมเรดิธต้องการปกปิดและให้เหตุผลอย่างผิด ๆ มากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้เมเดลีนเชื่อมั่นมากขึ้นว่าเจเรมี่รักเธออย่างสุดซึ้ง ระหว่างทาง ความคิดของเมเดลีนก็กระเจิดกระเจิง จิตใจของเธอไม่สามารถสงบลงได้ คำพูดที่เมเรดิธพูดออกมายังก้องอยู่ในหูของเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความจริงที่ไม่น่าเชื่อเหล่านั้นกระทบหัวใจเธออย่างสุดซึ้ง สิ่งที่เมเดลีนคาดไม่ถึงมากที่สุดก็คือ เจเรมี่ไม่เคยแตะต้องเมเรดิธเลยตลอดหลายป