บทที่ 575

อีวอนกำลังมีความสุขจากความทุกข์ของคนอื่นขณะที่เธอรอให้ตำรวจพาเมเดลีนไป แต่เธอไม่คาดคิดว่าเจเรมี่จะกลับมาทันเวลาพอดี เธอกังวลว่าแผนของเธอจะพังหากตำรวจมัวชักช้า อีวอนอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “เจเรมี่ พี่กลับมาทันเวลาพอดี เมเดลีนทำร้ายคุณปู่อีกแล้วค่ะ! ดูสิ! ที่แขนของคุณปู่มีบาดแผลใหม่เต็มเลย!” “ฉันเป็นคนโทรแจ้งตำรวจเอง ผู้หญิงคนนี้ชั่วร้ายเกินไป เธอต้องถูกลงโทษตามกฎหมาย!” ใบหน้าของวินส์ตันโกรธจนเปลี่ยนเป็นสีเขียว ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยเปลวเพลิงแห่งความโกรธ คาเลนแสร้งทำเป็นคร่ำครวญอย่างสิ้นหวัง “เมเดลีน ทุกอย่างมันผ่านไปแล้ว แล้วทำไมเธอถึงยังคิดที่จะแก้แค้นพวกเรานักหนา? เมเรดิธเป็นคนเดียวที่ทำร้ายและใส่ร้ายเธอ มันเกี่ยวอะไรกับพวกเราตระกูลวิทแมนล่ะ? เธอทำให้เจเรมี่สูญเสียทุกอย่างไปแล้ว หรือเธอจะหยุดมือก็ต่อเมื่อคุณปู่ต้องตายอย่างนั้นเหรอ?” เธอแสร้งทำเป็นบีบน้ำตาออกมาคลอเบ้า แสดงอาการโศกเศร้าและโกรธเคือง “ท่านปู่ผู้น่าสงสาร ท่านแก่แล้วและยังต้องทนทุกข์ทรมานจากการถูกทำร้ายแบบนี้ คุณตำรวจคะ คุณต้องลงโทษผู้หญิงคนนี้ให้หนักนะคะ! ให้สมกับที่เธอเป็นคนร้าย!” คาเลนชี้ไปที่เมเดลีนอย่างม