บทที่ 716

คาเลนรู้ว่าเมเดลีนจะพาเจเรมี่กลับมารับประทานอาหารเย็น ดังนั้นเธอจึงเข้าไปจัดเตรียมอาหารด้านในครัวกับสาวใช้ เธอรู้ว่าสองสามปีที่ผ่านมา เธอเป็นทั้งคนใจแคบและเห็นแก่ตัวกับเมเดลีน หากย้อนกลับไป ตอนที่เมเดลีนยังเป็นลูกสะใภ้ของเธออยู่ เธอยังดูถูกดูแคลนเธอต่าง ๆ นานาอีกด้วย ถึงกระนั้น จิตใจของมนุษย์ก็สร้างขึ้นมาจากเลือดเนื้อ ไม่สำคัญแล้วว่าเธอจะเป็นคนที่เน่าเฟะขนาดไหน แต่เธอก็ไม่สามารถมองข้ามความจริงที่ว่าเมเดลีนช่วยชีวิตเธอไปได้ แม้ว่าจะทำใจยอมรับเรื่องนี้ได้ แต่เธอก็รู้สึกเสียใจไม่น้อยเลย เมเรดิธเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ และรู้สึกงุนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จากนั้นเธอได้ยินเสียงสาวใช้เอ่ยถามคาเลนขึ้น “คุณผู้หญิงคะ ทำไมถึงมีจานวางอยู่เยอะแยะขนาดนี้ล่ะคะ? คืนนี้มีแขกอย่างนั้นเหรอ?” วันนี้คาเลนอารมณ์ดีมาก “นายหญิงกำลังจะกลับมาน่ะสิ” “นายหญิง?” สาวใช้คิดว่าเป็นเมเดลีน “คุณผู้หญิงหมายถึงคุณมอนต์โกเมอรีเหรอคะ? ไม่ใช่ว่าเธอหย่ากับนายน้อยวิทแมนไปแล้วนิคะ? แล้วก็ คุณผู้หญิงก็ดูไม่ค่อยชอบพออะไรเธอด้วย” คาเลนรู้สึกอับอาย จากนั้นเธอจึงพูดขึ้น “เลิกกันก็แต่งกันใหม่ได้ แล้วมีปัญหาอะไรเหรอ? อีกอย่าง ฉันไม่