บทที่ 821

เจเรมี่ยิ้มขณะที่จ้องใบหน้าที่บึ้งตึงของเธอ “ผมจะกล้าเล่นตลกกับคุณอาของผมได้ยังไงกันครับ?” เขาเดินไปอยู่ตรงหน้าเธอ “ผมประชุมเสร็จตั้งนานแล้ว ผมก็แค่เห็นว่าคุณหลับอยู่ เพราะงั้นมันคงจะไม่สะดวกที่จะปลุกคุณให้ตื่น” “...” หลังจากที่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด เมเดลีนก็รู้สึกว่าเธอเป็นคนผิด เมื่อเห็นว่าเมเดลีนกำลังฝันกลางวัน เจเรมี่ก็จ้องไปที่ผ้าห่มที่เมเดลีนกำลังถืออยู่ “คุณอา ได้โปรดอย่าเดาเป็นตุเป็นตะว่าผมคือคนที่ห่มผ้าห่มผืนนี้ให้กับคุณล่ะ ผู้หญิงที่อยู่ตรงโต๊ะทำงานเป็นคนทำ มันไม่ใช่หน้าที่ผม” เธอปฏิเสธว่าเหตุการณ์นั้นไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขา แววตาของเขาไม่แสดงสัญญาณของความกังวลต่อเธอหรือร่องรอยของความคิดถึงให้เธอเห็น เมเดลีนจับผ้าห่มแน่นและยิ้ม “ดูเหมือนว่าฉันจะเข้าใจผิดจริง ๆ ถ้าเป็นอย่างนั้น งั้น คุณช่วยจองนัดหมายให้หน่อยได้ไหมคะ คุณวิทแมน? ฉันไม่อยากเสียเวลามากเกินไปกับเรื่องของคุณเพียงคนเดียว” “ไม่มีนักออกแบบอัญมณีในบริษัท วิทแมนคนอื่นแล้วรึไง? พวกเขาต้องพึ่งพาภรรยาของผู้อำนวยการที่กำลังท้องในตอนนี้ให้มาทำงานนี้ด้วยเหรอ?” “ปัญหาของบริษัทก็เป็นปัญหาของเฟลิเป้ และปัญหาของเฟลิเป้จึงเป็น