บทที่ 847

เมเดลีนเบือนหน้าหนีและแสดงให้เจเรมี่เห็นถึงด้านที่เย็นชาของเธอ “เฟลิเป้จะกลับมาในเร็ว ๆ นี้ ถ้าคุณไม่ออกไปตอนนี้ งั้นคุณก็คงหมดโอกาสแล้ว” เมเดลีนเตือนเขาอย่างเยือกเย็น “คุณห่วงผมด้วยเหรอ? ภรรยาเก่าของผมห่วงผมด้วย?” เสียงของเจเรมี่ถูกผสมกับนัยของความขบขัน อย่างไรก็ตาม มันเต็มไปด้วยการเสียดสีด้วยเช่นกัน นิ้วที่อบอุ่นของเขาบีบไปที่คางของเมเดลีน บังคับให้เธอจ้องหน้าเขา เขารู้สึกถึงความเจ็บปวดในหัวใจในตอนที่เขาเห็นดวงตาที่แดงและเต็มไปด้วยน้ำตาของเธอ “เอวลีน ผมเป็นผู้ชายที่เลือดเย็นและไร้หัวใจในหัวใจของคุณจริง ๆ ใช่ไหม? คุณขอให้ผมเชื่อคุณ แต่คุณเคยเชื่อผมบ้างไหม?” หลังจากที่เขาพูดเช่นนั้น เมเดลีนก็รู้สึกใจสั่น ในตอนนี้ พวกเขาได้ยินเสียงของรถที่ชั้นล่าง เฟลิเป้กลับมาแล้ว เจเรมี่เดินไปที่หน้าต่างและสังเกตดู อย่างไรก็ตาม เขาไม่ตื่นตระหนกเลย “ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้นในตอนนี้ ผมจะอยู่ที่นี่” “เจเรมี่ คุณเป็นบ้ารึไง?” “ใช่ ผมบ้า ผมได้สูญเสียเหตุผลทั้งหมดไปแล้วในตอนที่คุณบอกกับผมว่าคุณไม่รักผม” “...” เมเดลีนอยากจะร้องไห้และหัวเราะในตอนที่เธอได้ยินสิ่งที่เขาพูด “ถ้าคุณรักฉันมาก ๆ จริง ๆ คุณคง