บทที่ 930

เมื่อลาน่าได้ยินสิ่งที่หล่อนกล่าว เธอก็หยุดสูบบุหรี่ขณะที่มีสีหน้าที่ผิดหวัง เมื่อเธอเห็นเมเดลีนกำลังเดินไปที่ประตูโดยไม่รู้สึกกระดากใจใด เธอก็หันหลังไปอย่างรวดเร็ว “ฮานส์ อย่าปล่อยเธอไป” เมเดลีนเพิ่งจะเดินไปยังทางเดินในตอนที่เธอถูกเจเรมี่ดึงอย่างกะทันหัน เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นสายตาที่ทิ่มแทงอย่างเฉยเมยของชายคนนั้น “ไปขอโทษเธอซะ” น้ำเสียงของเขากำลังสั่งการและท่าทีของเขาก็แข็งกร้าว มีความเจ็บปวดเล็กน้อยในใจของเมเดลีน และจากปลายหางตาของเธอ เธอเห็นรอยยิ้มที่ชั่วร้ายของลาน่าและนาโอมิกำลังมองฉากนี้ถูกคลี่คลาย ไม่กี่วินาทีต่อมา เมเดลีนก็ยิ้มให้กับชายคนนั้นที่กำลังจับเธอไว้แน่นและพูดเบา ๆ ว่า “ในเมื่อคุณซิมเมอร์แมนอยากให้ฉันขอโทษ งั้นฉันจะขอโทษค่ะ” ลาน่าและนาโอมิอยากจะเห็นเมเดลีนดูทุกข์ทรมาน แต่ภาพต่อหน้าพวกเธอกลับตรงกันข้ามกับสิ่งที่พวกเธอคิดว่าจะเกิดขึ้นโดยสิ้นเชิง เจเรมี่มองรอยยิ้มที่สดใสของเธอและพูดไม่ออก เมเดลีนหลุดจากมือของเจเรมี่อย่างง่ายดาย เธอขอโทษนาโอมิ จากนั้นก็ออกจากวิลล่าไปอย่างสงบ หลังจากที่เข้าไปในรถ หน้ากากแห่งความแข็งแกร่งของเมเดลีนก็ถูกฉีกออก หัวใจของเธอเจ็บปวดมาก