บทที่ 1596

ในช่วงเวลาที่ตระกูลวอร์ดกลับมาที่มอร์ดู พวกเขาเคยเห็นคนที่หยิ่งยโสมาบ้าง แต่ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็ไม่เคยเห็นใครหยิ่งยโสถึงขนาดนี้มาก่อน! “เขานี่ช่างไม่มีใครเหมือน! เขาไม่สนใจกฎหมายด้วยซ้ำ!” “แม้แต่เชลดอน ซาเวียร์ก็ไม่หยิ่งผยองเท่าเขา!” “ดูเหมือนว่าวันนี้เขาจะไม่ได้มาที่นี่เพื่อขอโทษ แต่เขามาที่นี่เพราะสู้กับเราให้ตายกันไปข้างหนึ่ง!” “เราต้องขอให้นายท่านแห่งหลงเหมินทวงความยุติธรรมใก้เรา!” “เราควรทำให้คนอย่างเขาเสียใจที่ต้องเกิดมา!” ไวเลอร์ยิ้มอย่างมีเลศนัยในขณะที่เขาฟังฝูงชนด่าทอฮาร์วีย์อย่างต่อเนื่อง “ฮาร์วีย์ ยอร์ก นายมันอ่อนเกินกว่าจะทดสอบฉัน!” ฮาร์วีย์ยังคงเฉยเมย เขาไม่เคยให้มีท่าทีที่ชัดเจน ไทสันต้องการตอกกลับอีกฝ่ายแทน แต่เขาทำเพียงแค่ยิ้มและปิดปากเงียบ ราวกับว่าเขากำลังเพลิดเพลินอยู่กับละครลิง ไวเลอร์รู้สึกเสียวสันหลังวาบเมื่อเห็นรอยยิ้มจาง ๆ ของฮาร์วีย์ ความเยือกเย็นกระโชกเข้าหาจนขนหัวลุกในทันที ท่าทีที่สงบและน่าโมโหของฮาร์วีย์ทำให้โจซีไม่อาจระงับความรู้สึกของเธอได้อีกต่อไป เธอชี้ไปที่ฮาร์วีย์แล้วตะโกนว่า “ฮาร์วีย์ ยอร์ก!” “แกคิดว่าแกมีสิทธิ์ทำตัวหยิ่งผยองต่อหน้าตระกูลว