บทที่ 1609

ฮาร์วีย์ ยอร์กยังคงไม่แยแส มือขวากำลังจะผลักเข้าหาเขาโดยไม่รู้ตัว ทันใดนั้น เสียงที่นุ่มนวลซึ่งเต็มไปด้วยอำนาจดังมาจากในตู้เสบียง “โยนา ลินช์ อย่าทำอะไรโดยไม่คิด!” “แค่ยึดตู้เสบียงก็ผิดมากแล้ว ยิ่งทำร้ายคนตามอำเภอใจนั้นก็ยิ่งน่าขยะแขยงกว่าเดิมอีก” ความเย่อหยิ่งบนใบหน้าของโยนาหายไปหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น จากนั้นเธอก็ก้มศีรษะลงและตอบว่า “ค่ะท่าน” จากนั้นเธอก็จ้องฮาร์วีย์ตาถลึง หลังจากที่เธอพูดจบและก้าวออกไปอย่างไม่เต็มใจ ฮาร์วีย์ไม่แม้แต่จะมองมาที่เธอและเดินตรงไปในตู้เสบียง ในตู้เสบียงมีบริกรไม่มากนัก พวกเขามีกันเพียงสองคน และมีโต๊ะตั้งอยู่ตรงกลาง ชายและหญิงที่ยืนอยู่ตรงนั้นเป็นชายและหญิงวัยกลางคน แม้ว่าเสื้อผ้าของพวกเขาจะไม่ได้งดงามมากนัก แต่ก็มีรัศมีที่ดูไม่ธรรมดาพร้อมกับท่าทางของพวกชนชั้นสูง พวกเขาดูเหมือนจะร่ำรวยไม่ก็มีเกียรติ ในที่เกิดเหตุมีชายวัยกลางคนนั่งอยู่เพียงคนเดียว มีอาหารเลิศรสมากมายอยู่ตรงหน้าเขา แต่เขากินไม่มากนัก เขาเพิ่งหยิบตะเกียบขึ้นมาและกินมันเพียงไปบางส่วน สายตาของฮาร์วีย์มองข้ามฝูงชนและไปมองเข้าที่ใบหน้าของชายวัยกลางคน เขาต้องเป็นคนที่พูดเมื่อกี้แน่ อ