บทที่ 1668

ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้ตอบโต้ ใบหน้าของเคลลี่ก็มืดมิดราวกับกลางคืน เขาเอ่ยว่า “จูน ลี คุณหมายความว่าอย่างไรกันแน่?” “ใครคือหมาวัด? แล้วใครคือดอกฟ้า?” “ฮาร์วีย์และเฮเซลชอบพอกันมาตั้งแต่เด็กนะ!” “ผมเฝ้าดูเขาเติบโต แน่นอนว่าผมรู้ว่าเขาเป็นอย่างไร!” “ถ้าเขายอมเป็นลูกเขยของผม ผมคงมีความสุขมาก!” “สิ่งที่สำคัญที่สุดเกี่ยวกับผู้ชายไม่ใช่จำนวนเงินที่เขาหาได้ แต่เป็นความรับผิดชอบที่เขามีต่างหาก!” “พวกคุณสองคนไม่ได้ต่างกันเลย มองคนแค่ภายนอก!!” “ในสายตาของผม ฮาร์วีย์ยังไม่มีช่องทางของตัวเอง แต่ถ้าเขามีเขาย่อมสามารถทำเงินได้หลายแสนดอลลาร์!” “วันนี้ผมโทรเรียกให้เขาที่นี่ก็เพื่อจะบอกเขาว่าผมมีตำแหน่งระดับสูงในบริษัทให้เขาทำ ถ้าเขาอยากทำ เขาก็เข้ารับตำแหน่งได้ตลอดเวลา!” เคลลี่เป็นคนเด็ดขาด เขาปฏิบัติต่อฮาร์วีย์เป็นอย่างดีจนถึงจุดที่ฮาร์วีย์ตัวแข็งทื่อ "อะไรนะ?! คุณจองตำแหน่งระดับสูงให้ไอ้คนไร้ประโยชน์นี่เหรอ?!” ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้ตอบอะไรออกไป จูนก็พรวดพราดขึ้นด้วยความโกรธ “เขามีดีอะไร? เขาทำอะไรได้? คุณต้องการให้เขามีหน้าที่การงานดี ๆ ทั้งที่ไม่มีประสบการณ์มาก่อนงั้นเหรอ? คุณอยากให้เขา