บทที่ 1686

การกินอาหารและเครื่องดื่มในสถานที่ระดับไฮเอนด์อย่างพาราเมาท์ถือเป็นการกระทำที่น่าอายสำหรับหญิงสาวที่มีชื่อเสียงเหล่านั้น 'ผู้ชายคนนี้มาจากไหน?' 'เขาเป็นผีหิวโหยกลับชาติมาเกิดหรือไง?' หลังจากนั้นไม่นานก็มีชายวัยกลางคนสวมสูทเดินจากไป เขาดูค่อนข้างสุภาพ แต่มีแววตาดุร้ายเคลือบอยู่ในดวงตา เห็นได้ชัดว่าคนแบบนั้นเคยอยู่ในโลกใต้ดินมาระยะหนึ่งและเพิ่งเกษียณ มีนามบัตรอยู่บนหน้าอกของเขา ผู้จัดการห้องรับรอง เลนนี่ ทอมป์สัน ถูกเขียนไว้บนการ์ด เลนนี่เดินไปหาฮาร์วีย์ ยอร์ก จากนั้นจึงกระแทกจานของฮาร์วีย์ลงบนโต๊ะและเอ่ยปากอย่างเย็นชาว่า “คุณครับ บัตรเชิญของคุณอยู่ที่ไหน? หรือบอกผมได้ไหมว่าใครเป็นคนพาคุณมาที่นี่?” "อะไร? ผมต้องใช้บัตรเชิญในงานร่วมงานเลี้ยงนี้ด้วยเหรอ?” “นี่ผมต้องให้คนอื่นเป็นคนพาเข้ามาด้วยงั้นรึ? “ที่นี่คือพระราชวังของจักรพรรดิรึไง?” ฮาร์วีย์เลิกคิ้วขึ้นชั่วขณะ จากนั้นก็คว้าทาร์ตมากินโดยไม่แยแส “ทำไมผมไม่เคยเห็นคุณขอดูบัตรเชิญของคนอื่นเลย? “คุณเพ่งเล็งผมเป็นพิเศษหรือเปล่า?” เลนนี่พินิจมองฮาร์วีย์ จากนั้นแสดงนัยยะของความดูถูกเมื่อเขาเห็นเสื้อผ้าธรรมดา ๆ ของฮาร์วีย์ “พาราเมา