บทที่ 1707

ไบรอันหายใจเข้าลึก ๆ และเปลี่ยนอารมณ์อย่างรวดเร็ว “พี่เดนเซล เรื่องมันเป็นอย่างนี้!” เขาเล่าเหตุการณ์ที่โชคร้ายเมื่อคืนนี้ให้เดนเซลฟังและจบด้วยข้อความเศร้าใจว่า “พี่เดนเซล ไม่ใช่ว่าผมทำอะไรไม่ได้นะ แต่ไอ้สารเลวนั่นต้องมีของดีแน่นอน! “แม้แต่บิ๊กฟลาย ที่เป็นถึงลูกน้องหมายเลขหนึ่งของพี่ ก็เกือบจะถูกเขาฆ่าแล้ว! “จนสุดท้าย เขาทำให้บิ๊กฟลายตัดนิ้วผมด้วย! “พี่เดนเซล เขาไม่ให้เกียรติพี่เลย พี่ต้องคืนความยุติธรรมให้ผมนะ!” “เขามาจากไหน?” เดนเซลจ้องไบรอันที่รู้สึกอายอย่างมาก “ในเมื่อเขากล้าที่จะสร้างปัญหาในพาราเมาท์ เขาคงจะมีแบ็คอัพ ถูกไหม?” เปลือกตาของไบรอันกระตุก “นายน้อยวอชิงตัน ผมสืบเรื่องนี้เมื่อคืนแล้ว เขาไม่มีแบ็คอัพเลย เขาเป็นเพียงบอดี้การ์ดที่มีทักษะที่ดี “เมื่อคืนนี้รุ่นน้องของพี่บิ๊กฟลายต่างได้รับบาดเจ็บสาหัส ผมกลัวว่าเรื่องมันจะบานปลาย ผมจึงไม่ได้บอกให้คนของเราลงมือ “นอกจากนี้ ตอนนั้นคุณวอล์คเกอร์ก็อยู่ที่เกิดเหตุด้วย เราไม่สามารถใช้อาวุธปืนอย่างสุ่มสี่สุ่มห้าได้ ไอ้สารเลวนั้นจึงได้กล้าอวดดี!” เดนเซลนั่งลงบนเก้าอี้ทรงกลมที่มีที่เท้าแขนก่อนที่จะจิบชาและพูดว่า “คุณต้องการให้ฉัน