บทที่ 173

บ่ายวันนั้นฮาร์วีย์ได้รับโทรศัพท์จากแมนดี้ “ฮาร์วีย์ เพิ่งได้รับเงินโอนงวดแรกของจากยอร์ก เอ็นเทอร์ไพรส์ ฝากขอบคุณมิสซาเวียร์ด้วยนะคะ” แมนดี้ร้องขอด้วยน้ำเสียงของเธอที่มีความสุข “ฮะ?” ฮาร์วีย์แทบจะกระโดดออกจากที่นั่ง แมนดี้รู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาแล้วงั้นหรือ?! “เธอไม่ใช่เพื่อนร่วมชั้นของคุณเหรอ? ฉันอยากจะเลี้ยงอาหารเธอสักมื้อหากเธอว่าง” แมนดี้พูดต่ออย่างร่าเริง “เอาล่ะ เรามาดูว่ามันจะเป็นอย่างไร ผมได้ยินมาว่าปกติแล้วเธอจะค่อนข้างยุ่งมาก” ฮาร์วีย์รู้สึกโล่งใจที่ควาามลับของเขาไม่ถูกเปิดเผยออกมาและปฏิเสธข้อเสนอของแมนดี้อย่างระมัดระวัง พระเจ้าเท่านั้นที่รู้ดีว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้หญิงสองคนนั้นกลายมาเป็นเพื่อนกัน “โอ้ คืนนี้ผมคงจะกลับบ้านดึกนะครับ ผมมีบางอย่างที่ต้องจัดการก่อน” ฮาร์วีย์บอกกับแมนดี้ในขณะที่เขาวางแผนที่จะไปพบเลียม สโตนในคืนนี้ “โอเค… แต่ฉันจะไม่ล็อค…ประตู…” แมนดี้พูดอย่างเขินอายหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ติ๊ด…ติ๊ด…ติ๊ด… แมนดี้วางสายทันที ฮาร์วีย์รู้สึกตื่นเต้นหลังจากได้ยินสิ่งที่แมนดี้พูดและหวังว่าเขาจะกลับไปให้เร็วกว่านี้ เลียม สโตน เป็นหนึ่งในอันธพาลที่ใหญ่ในเมือง

이전 챕터 173/4170 다음 챕터