บทที่ 1742

“ให้ตระกูลสมิธชดใช้งั้นเหรอ?” เมลานี ซาเวียร์หัวเราะเบา ๆ ในขณะที่ใบหน้าของเธอแสดงความดูถูกเหยียดหยามออกมา “คุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวันนี้คุณจะมีชีวิตรอดหรือไม่ แต่คุณกำลังพูดถึงการแก้แค้นพวกเขาเนี่ยนะ?” “คุณหนู คุณเริ่มฝันกลางวันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?” ในสายตาของเมลานี หากอีวอนน์ ซาเวียร์มีโอกาสได้กลับมายืนหยัดอีกครั้งและคุณผู้หญิงมีโอกาสที่จะได้ควบคุมกองกำลัง เธอก็ไม่รังเกียจที่จะติดตามพวกเขาไปจนสุดหล้าฟ้าเขียว แต่พลังของตระกูลสมิธเจิดจ้าราวกับกลางวัน นักฆ่ากำลังรอที่จะกำจัดทายาทสายตรงของทั้งตระกูล จาเดน สมิธป่วยหนักคุณผู้หญิงถูกคุมขัง และเทอร์รี่ สมิธก็รับช่วงต่อ ภายใต้สถานการณ์เช่นนั้น อีวอนน์จะมีโอกาสได้ยังไง? จากปัญหาล้อมรอบตัวเธอ เธอจะทำอะไรได้นอกจากหนีไป? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมสิ่งเดียวที่เมลานีคิดคือวิธีเลียแข้งเลียขาเทอร์รี่ เพราะนั่นเป็นวิธีเดียวที่ทำให้เธอมั่งคั่งและได้รับเกียรติยศไปตลอดชีวิต เธอยังต้องหาวิธีป้องกันไม่ให้ตัวเองมาพัวพันไปกับอีวอนน์ และสำหรับการหลบหนีที่อาจหาญเช่นนี้… ดวงตาของเมลานีเป็นประกาย จากนั้นเธอก็เริ่มส่งข้อความถึงใครบางคนทางโทรศัพท์โดยไม่พูดอะไ