บทที่ 2387

ฮาร์วีย์ขยับปืนและวางมันลงบนหัวของไทเรลโดยที่ยังคงสุขุมเช่นเคย การเคลื่อนไหวที่เรียบง่ายนั้นก็เพียงพอที่จะทำให้ไทเรลหวาดกลัวได้โดยไม่รู้ตัว ราวกับว่าเขาได้กลิ่นความตายที่ลอยเข้ามาแล้ว ฮาร์วีย์ปลดเซฟตี้ปืนออกไปแล้ว ไม่ว่าฮาร์วีย์จะเหนี่ยวไกปืนหรือปืนจะลั่นไปเอง ไทเรลก็อาจเสียชีวิตได้ “เดี๋ยวก่อน” ไทเรลโพล่งออกมาตามสัญชาตญาณ ขณะที่เขาพูด ใบหน้าของเขาก็ซีดลง แม้จะมีการกระทำที่สูงส่งและทรงพลัง แต่เขาก็กลัวตาย เขาหวาดกลัวคนอย่างฮาร์วีย์ ผู้ซึ่งไม่ลังเลที่จะตายไปพร้อมกับศัตรูของเขาเมื่อใดก็ได้ แต่เขารู้สึกไม่พอใจหลังจากที่คำพูดหลุดออกจากปากของเขา เขาไม่ต้องการ เขายอมตายพร้อมกับฮาร์วีย์เสียดีกว่า… แต่ปืนในมือของฮาร์วีย์ทำให้ไทเรลเข้าใจได้ว่าฮาร์วีย์ไม่กลัวที่จะต้องจบชีวิตของใคร ถ้าหากชีวิตนั้นเป็นของไทเรล เขาคงหวาดกลัวยิ่งกว่าใครอื่น ไทเรลรู้สึกผิดและสำนึกผิด เขาต้องการที่จะพูดมากกว่านี้ แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรสักคำได้ ฮาร์วีย์เพิกเฉยต่อไทเรลอย่างสิ้นเชิงและมองไปที่คนอื่น ๆ “ไป” เขาสั่งอย่างใจเย็น สมาชิกวังมังกรยืนนิ่ง เขาดูกระวนกระวายและลุกลี้ลุกลน จากนั้นพวกเขาก็เล็งปืนไปที่ฮาร

이전 챕터 2387/4170 다음 챕터