บทที่ 265

ไม่มีใครคิดว่าพวกเขาจะได้รับอาหารตาจากอุบัติเหตุทางรถยนต์เล็ก ๆ เช่นนี้ ประเด็นสำคัญที่สุดคือผู้หญิงแต่ละคนมีไหวพริบของตัวเอง หากพวกเขาสามารถใช้เวลากับพวกหล่อนทั้งคืนได้ พวกเขาก็ยินดีที่จะตัดชีวิตของพวกเขาให้สั้นลงไป คนหนึ่งมีใบสาวอ่อนหวาน การได้เห็นเธอทำให้พวกเขานึกถึงช่วงวัยที่พวกเขามีความรักที่ไร้เดียงสา อีกคนก็เป็นความงามที่สง่างาม อาจถูกดึงเข้าสู่ความฝันได้ทุกเมื่อเมื่อมองไปที่เธอ ในขณะที่ทุกคนกำลังฝันกลางวัน ฮาร์วีย์ก็ตกตะลึงและพูดออกมาโดยไม่รู้ตัวว่า “เชอร์ลีย์ ไรอันเหรอ?” ฮาร์วีย์รู้จักสาวงามที่ลงจากรถ MPV เธอเป็นเพื่อนร่วมโต๊ะทำงานของฮาร์วีย์ในมหาวิทยาลัย เธอเคยออกตัวแทนเขาในระหว่างงานเลี้ยงรุ่น มันเป็นเรื่องบังเอิญมากที่ได้พบเธอที่นี่ “ฮาร์วีย์?” เชอร์ลีย์ก็ประหลาดใจเช่นกัน เพื่อนมหาวิทยาลัยคนอื่นดูถูกฮาร์วีย์ในตอนที่งานเลี้ยงรุ่นแถมยังเรียกเขาขี้แพ้ เขากลายเป็นลูกเขยที่ไร้ค่าและยากจน เขาเป็นขยะไร้ค่าในสายตาของพวกเขา ตอนแรกเธอไม่เชื่อและช่วยพูดแทนฮาร์วีย์ อย่างไรก็ตามเธอเปลี่ยนความคิดแล้วเมื่อเธอเห็นฮาร์วีย์ในสภาพนี้ในวันนี้ “ฮาร์วีย์ ทำไมนายถึง…” เชอร์ลีย์ถอนหายใจและเ