บทที่ 2714

นักสู้เงามืดคนหนึ่งเหวี่ยงดาบของเขาไปข้างหน้าอย่างสุดกำลัง เคร้ง! เอ็ดวินไม่แม้แต่จะพยายามหลบ เขาใช้มือทั้งสองข้างเหวี่ยงดาบอีกครั้ง ขณะที่เขาทำเช่นนั้น แสงจ้าที่คล้ายกับแสงจันทร์ก็ส่องประกายในอากาศ ดาบยาวของนักสู้เงามืดคนนั้นหักครึ่ง สีแดงกระจายไปทั่วลำคอของเขาแทบจะในทันที คนอื่น ๆ อ้าปากค้างด้วยความตะลึงเมื่อเห็นภาพอันน่าสยดสยองนี้ พวกเขาพยายามถอยห่างและใช้อาวุธปืนโดยสัญชาตญาณ ปัง ปัง ปัง! เอ็ดวินฟันไปข้างหน้าโดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ เหล่านักสู้เงามืดไม่ทันได้มีโอกาสที่จะวิ่งหนีแม้ว่าจะมีอาวุธปืนก็ตาม ทุกคนต่างจับคอของตนเอง แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อก่อนที่จะล้มลงกับพื้น เอ็ดวินแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ การจัดการกับมืออาชีพจำนวนมากอย่างง่ายดายขนาดนั้นไม่ใช่สิ่งที่ทหารชั้นสูงทั่วไปจะทำได้ ในขณะนี้เอ็ดวินได้ก้าวเข้าสู่การเป็นเทพสงครามแล้ว หลังจากที่จัดการกับนักฆ่าเหล่านั้นแล้วเอ็ดวินก็ไม่ได้โจมตีต่อไป เขาเพียงแต่มองสการ์เลตต์ด้วยท่าทางเย้ยหยัน ทั้งสถานที่เงียบงันอีกครั้ง “เอ็ดวิน!” สการ์เลตต์กรีดร้องอย่างโกรธเกรี้ยวขณะที่จ้องไปที่เอ็ดวิน “กล้าดียังไง?! “คุณกล้าฆ่