บทที่ 3140

ร่างกายของโลแกน โบวี่สั่นสะท้านไม่หยุด ขณะที่ใบหน้าของเขาถูกตบเบา ๆ ความเจ็บปวดที่เสียดแทงก็ทำให้เขากลับมามีสติอีกครั้งในทันที เขาพยายามสงบสติอารมณ์ ก่อนที่เขาจะระเบิดความโกรธออกมา “ไอ้สารเลว! กล้าดียังไงมาแตะต้องฉัน! “นายจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้กับฉัน!” เพี๊ยะ! ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่พูดพร่ำทำเพลงและจับผมของโลแกนเอาไว้ขณะที่เขาเหวี่ยงหลังฝ่ามือฟาดลงที่ใบหน้าของอีกฝ่าย พร้อมกับเสียงตบที่ดังกึกก้อง รอยฝ่ามือสีแดงสดอีกรอยก็ปรากฏบนใบหน้าของโลแกน เขากัดฟันขณะที่ใบหน้าของเขาบวมเหมือนหมู “ไอ้เวรนี่! กล้าดียังไงมาตีฉัน! “นายไม่รอดไปจากเรื่องนี้แน่!” ฮาร์วีย์ถอนหายใจ “นายยังไม่เข้าใจสถานการณ์ที่นายกำลังเผชิญอยู่อีกเหรอ? “ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่านายรอดมาถึงตอนนี้ได้ยังไง? “นี่นายทำให้ตัวเองขึ้นมาอยู่ในตำแหน่งปัจจุบันของนายได้ยังไงกัน? “นายไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองกำลังเผชิญอยู่กับสถานการณ์แบบไหน!” ฮาร์วีย์เหวี่ยงหลังฝ่ามือไปบนใบหน้าของโลแกน เลือดพุ่งออกมาจากปากของเขาทันที ในขณะที่อีกข้างของใบหน้าเขาก็บวมขึ้นเช่น "นาย…" ใบหน้าของเขาแดงและบวมในขณะที่เขามึนงงไปหมด หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความโกรธแค