บทที่ 317

ไวแอตต์เป็นผู้ชายภายใต้การเลี้ยงดูของเธอ เขาถูกธีอาทรมานอย่างไร้ความปรานีในช่วงสองสามวันที่ผ่านมาจนกระทั่งเขาหมดเรี่ยวแรง เขาไม่กล้าแม้แต่จะขึ้นเสียงต่อหน้าเธอ ตอนนี้เขาจะทำรอยนิ้วมือบนใบหน้าเธอได้อย่างไร? อย่างไรก็ตามหากเขาไม่ตบสั่งสอนเธอ ไทสันจะจัดการสั่งสอนเธอจนแหลกลาญแน่นอน “พละกำลังของนายต้องเป็นที่พึงพอใจของอีวอนน์ ถ้าเธอไม่พอใจเราก็ไม่ยอมรับการตบนั่น นายจะต้องจำไว้เมื่อนายสั่งสอนเธอ” ฮาร์วีย์เตือนไวแอตต์ ไวแอตต์ตัวสั่นขณะลุกขึ้นยืน เขามองไปที่ฮาร์วีย์แล้วหันไปหาธีอา เขายกมือขึ้นค้างเติ่งกลางอากาศ เขาทนไม่ได้ที่จะต้องตบเธอ ธีอาหลับตาและตะโกนว่า “ไวแอตต์ ถ้าคุณกล้าปล่อยให้ฉันโดนทำร้ายเป็นครั้งที่สอง ฉันจะไม่สนใจคุณอีกต่อไป!” ไวแอตต์กัดฟันกรอด เขาเป็นคนในการดูแลของเธอมานาน เขาต้องอดทนก้มหน้าก้มตาปรนนิบัติให้กับหญิงแก่คนนี้ เขาเสียศักดิ์ศรีไปนานแล้ว แต่ไฟในใจเขาถูกจุดขึ้นมาให้ลุกโชนตลอดสองวันที่ผ่านมา เขากัดฟันและตบเธอ เพียะ! ไวแอตต์ตบธีอาอย่างแรงจนหน้าเธอก่อนจะล้มลงกับพื้น เขาค่อนข้างพอใจกับแรงตบนั้น มันเป็นอะไรที่ไม่สามารถพรรณนาได้! เมื่อไวแอตต์เห็นธีอาลุกขึ้นเขาก็ตบเธออ