บทที่ 339

“แซ็ค อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำ ทุกคนรออยู่” โรซาลีสั่งอย่างเย็นชา แซ็คมองไปที่ผู้อาวุโสซิมเมอร์อีกครั้ง เขารู้สึกอับอายมากและยังทำนำความอัปยศมาสู่ตระกูลซิมเมอร์อย่างแท้จริง เขาหวังว่าผู้อาวุโสซิมเมอร์จะช่วยเขาได้ อย่างไรก็ตามผู้อาวุโสซิมเมอร์มองมาราวกับว่าเขาไม่รู้จักแซ็ค ในความคิดของเขาไม่มีอะไรต้องอาย ถ้าโรซาลีไม่มีความสุข เขารู้ว่าจะเจอกับปัญหามากมาย นี่ทำให้แซ็คต้องยอมจำนนต่อชะตากรรมของตัวเอง เขากัดฟันและลุกขึ้นยืน จากนั้นเขาก็คุกเข่าไปในทิศทางที่ฮาร์วีย์นั่งอยู่ ฝูงชนทั้งหมดเงียบไปชั่วขณะแต่หลังจากนั้นก็เกิดเสียงหัวเราะดังกึกก้อง มีคนคุกเข่าในเวลาแบบนี้งั้นเหรอ? นี่มันตลกส้นดี! แซ็คคุกเข่าเอาหัวเกือบจรดพื้น ใบหน้าของเขาแดงและดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง ร่างทั้งร่างของเขาสั่นอย่างห้ามไม่ได้ ‘ฮาร์วีย์ ทั้งหมดนี้เป็นความผิดของแก ฉัน แซ็ค ซิมเมอร์ จะแก้แค้นแกอย่างที่ไม่เคยเห็นมาก่อน!’ ‘รอก่อนเถอะ “การแก้แค้นเป็นอาหารที่จะกินให้อร่อย เพียงแค่ต้องรอให้มันเย็นซะก่อน” วันหนึ่งฉันจะให้แกต้องคุกเข่าลงต่อหน้าฉัน ฉันจะให้แกชดใช้ที่ทำให้ฉันอับอายในวันนี้คืนร้อยเท่าพันเท่า!’ ‘ฉันจ