บทที่ 3435

คุณนายลีจ้องมองซีนเธียร์อย่างอาฆาตแค้น “เธอยังไม่รู้อีกเหรอว่าทำไมฉันถึงตบเธอ! “ฉันได้รู้ทุกอย่างแล้ว นางสารเลว! “แกนี่เองที่เป็นคนยิงลูกสาวฉัน! “แกอิจฉาเธอสินะ! ถึงได้ทำให้เธอกลัวแบบนี้!” “คุณก็รู้นี่ว่าปืนลั่น!” “ถ้าฉันจะตบเธอแล้วมันจะทำไม! ฉันก็ตบเธอแทนลูกสาวของฉันไง!” คุณนายลีเหวี่ยงฝ่ามืออีกครั้ง เพียะ! แต่ทว่าคราวนี้ซีนเธียร์เตรียมที่จะสกัดฝ่ามือของอีกฝ่ายไว้ “มีเหตุผลสักหน่อยเถอะเถอะค่ะคุณนาย! “เรามาเพื่อเล่นเกมกัน! “ลาริซาเป็นคนเลือกบทนี้เอง! “ฉันก็แค่เล่นตามบท! “ขอโทษที่เรื่องแบบนี้เกิดขึ้น… “แต่นี่ไม่ใช่ความผิดของฉัน! ฉันก็ตกเป็นเหยื่อเหมือนกัน!” ซีนเธียร์มีสีหน้าสิ้นหวัง “ถ้าฉันรู้ว่าในปืนมีกระสุนฉันจะเหนี่ยวไกทำไม “ฉันเองก็รู้สึกผิดกับเรื่องนี้ แต่คุณจะโยนความผิดทั้งหมดมาลงที่ฉันไม่ได้! “ช่วยมีเหตุผลหน่อยเถอะค่ะ! ถึงฉันจะเข้าใจว่าคุณโกรธก็เถอะ!” ซีนเธียร์พยายามอธิบายสถานการณ์ของเธออย่างเต็มที่ การแสดงออกของคุณนายลีกลายเป็นเย็นชาราวกับน้ำแข็ง “มันก็ยังไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่แกเป็นคนเหนี่ยวไกปืนนี้ นังสารเลว! “แกทำร้ายลูกสาวฉัน! “นั่นคงเพราะว่าแกอิจฉา