บทที่ 3608

"ไอ้สารเลว!” โจเซฟฟทุบโต๊ะด้วยความโกรธเกรี้ยว “ฝันไปเถอะ ฮาร์วีย์! “ถึงแม้เขตใหม่ของฟลัตเวลล์จะทรุดโทรม ถึงแม้ว่าฉันจะตาย ฉันก็จะไม่ขายมันให้กับนาย! “ก็ดี ฉันก็จะไม่ซื้อมัน" “แล้วนายจะขายบูโดกันไหม?” ฮารวีย์ยื่นข้อเสนอที่เป็นมิตรอีกอย่างหนึ่ง โดยไม่รู้สึกโกรธในคำพูดของโจเซฟเลย “ถึงยังไง ๆ บูโดกันก็ผุพังลงทุกวันอยู่แล้ว นายไม่มีทางจะดำเนินธุรกิจโดยไม่มีมันได้ ชื่อเสียงของนายก็จะล่มสลายไปกับสายน้ำเช่นกัน “ฉันจะให้นายหนึ่งร้อยห้าสิบล้าน ถ้านายมอบบูโดกันทั้งหมดให้ฉัน ฉันจะพาครูผู้สอนและพนักงานทั้งหมดไปกับฉันด้วย! “เห็นไหม? ฉันทำทั้งหมดนี้ก็เพื่อนายเท่านั้น! นั่นจะช่วยลดภาระให้นายได้ นายจะมีเงินไปทำธุรกิจอื่นได้ด้วยนะ! “ฉันเป็นเพื่อนที่ดีจริง ๆ ใช่ไหม?” “แก...ไอ้สารเลว!” โจเซฟเปลี่ยนสีหน้า “บูโดกันของฉันตกอยู่ในความยุ่งเหยิงอย่างนี้ ก็เพราะกลอุบายที่ไร้ยางอายของนายนั่นแหละ! แล้วนายยังพยายามมาซื้อมันไปจากฉันอีกเหรอ?!” รูบี้และคนอื่น ๆ รู้สึกตกตะลึงเช่นกัน พวกเขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างอาฆาตแค้นราวกับกำลังวางแผนจะฆ่าเขาอย่างนั้นแหละ พวกเขาคิดว่าฮาร์วีย์กำลังล้ำเส้นอย่างชัดเจน โดยเก