บทที่ 3670

“ฉันไม่เหมือนนาย” ฮาร์วีย์มองดูโคเอนอย่างใจเย็น “ฉันกระทืบนายน้อยด้วยความอาฆาตแค้นมานับไม่ถ้วนแล้ว เรื่องนี้ทำให้ฉันรำคาญใจมาก “แต่ก็ไม่รังเกียจที่จะกระทืบอีกสักคนหรอกนะ ถ้านายมีความประสงค์ที่อยากจะตาย “ที่นี่ แม้แต่โกลด์เด้น พาเลซก็ไม่สามารถช่วยนายได้” ฮาร์วีย์ชี้ไปที่ผู้หญิงใจร้ายคนนั้น ใบหน้าของเขาดูเย็นชา “อีกอย่าง ฉันเปลี่ยนใจแล้ว “ฉันอยากให้ผู้หญิงคนนั้นคลานต่อหน้าเพื่อน ๆ เพื่อเป็นการขอโทษ ฉันอยากให้เธออ้อนวอนขอความเมตตา “ถ้าเธอไม่ทำอย่างนั้น ฉันก็จะทำให้เธอพิการเอง นายเชื่อคำพูดของฉันได้เลย! “แม้แต่พระเจ้าก็พาเธอหนีออกไปจากเรื่องนี้ไม่ได้!” "โอ้?" โคเอนหัวเราะเบา ๆ แต่อัดแน่นไปด้วยความรู้สึกโกรธแค้นที่ไม่อาจควบคุมได้ “ช่างกล้าหาญจริงนะ ไอ้หนุ่ม! “แกกำลังบอกว่าแกจะเข้ามาต่อสู้กับฉันเหรอ?! “ฉันเข้าใจดีว่าพอแกทำอะไรสำเร็จหน่อย ก็มีอีโก้เกิดขึ้นมาเล็กน้อย… “แต่มีคนอวดดีอย่างแกอยู่ไม่มากนักหรอก!” “ฉันสามารถทำให้แกกลายเป็นตัวเม่นบัดซบได้ถ้าแกต้องการ! เชื่อฉันไหมล่ะ?!” โคเอนโบกมือส่งสัญญาณ และผู้คนที่อยู่ข้างหลังเขาก็ชี้หน้าไม้ไปที่ฮาร์วีย์อย่างบ้าคลั่ง หน้าไม้เหล่าน