บทที่ 3692

หลังจากเห็นแผ่นหลังของนิโก้ เบอร์ตันแล้ว แอ็กเซลก็แสดงสีหน้าเคร่งขรึม “ชื่อเสียงของอินเดียอยู่ในมือคุณแล้ว นิโก้! ทุ่มให้สุดตัวไปเลย! เราจะแพ้อีกไม่ได้แล้วนะ!” “ไม่ต้องเป็นห่วงครับ อาจารย์การ์เซีย! ผมจะไม่ทำให้ชื่อเสียงของเราต้องเสื่อมเสีย!” นิโก้ตอบด้วยน้ำเสียงเย็นชา จากนั้นเขาก็เดินไปยังใจกลางสังเวียนก่อนที่จะจ้องมองฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ อย่างเย็นชา “ผมจะจัดการเรื่องนี้เอง!” ก่อนที่ฮาร์วีย์จะทันได้พูดอะไร อัลบัส ร็อบบินส์ก็อวดรอยยิ้มจาง ๆ ก่อนถอดเสื้อออก เผยให้เห็นผิวสีบรอนซ์ของเขาในขณะที่เดินเข้าไปในสังเวียน จากนั้นเขาก็หรี่ตามองนิโก้ “ในเมื่อคุณก็เป็นนักเรียนที่ใช้แต่กำลังเหมือนกัน…" “ผมก็จะไม่ทำอะไรกับคุณอย่างหนักหนาสาหัสเกินไป “ผมจะให้คุณชกใส่ผมสามหมัดฟรี ๆ! ถ้าทำให้ผมถอยหลังออกไปได้ คุณก็ชนะ!” 'อะไรกันวะเนี่ย?!' กรรมการตกตะลึง 'เด็กคนนี้เป็นบ้าอะไร?!' 'ทำไมเธอถึงเริ่มพูดพล่ามก่อนที่ฉันจะอธิบายกฎกติกาอีกล่ะ?!' 'เธอจะปล่อยให้คู่ต่อสู้เหวี่ยงหมัดชกเธอสามหมัดเลยเหรอ?' 'ทำไมถึงอวดดีได้ถึงขนาดนี้?!' ราเชลและคนอื่น ๆ จากหลงเหมินต่างตัวแข็งทื่อ พวกเขาแสดงสีหน้าแปลก ๆ เมื่อ