บทที่ 3779

โคลตันบอกเลขาและผู้ช่วยของเขาให้นำทางไปยังร้านอาหารใต้ดินบริเวณชั้นล่าง พนักงานต้อนรับยิ้มเมื่อเห็นโคลตัน “ยินดีต้อนรับค่ะผู้อาวุโสตอร์เรส คุณดูกระฉับกระเฉงเหมือนเดิมเลยนะคะ! “วันนี้เหมือนเดิมใช่ไหมคะ?” โคลตันยิ้ม "ใช่แล้ว ฉันขอใช้ห้องวิมานฟ้านะ นำอาหารจานเด่นและไวน์มาให้ฉันด้วย” จากนั้นโคลตันก็ยิ้มให้ฮาร์วีย์ “อาหารที่นี่มีไม่มาก แต่ทุกจานอร่อยมาก ๆ! นายควรลองกินดู” ฮาร์วีย์ยิ้ม เขากำลังจะพูดอะไรออกมาเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะเบา ๆ จากทางด้านหลัง “นั่นผู้อาวุโสตอร์เรสใช่ไหม? “ช่างบังเอิญจริง ๆ! แต่คุณมาช้าไปหน่อยนะ “ขอโทษนะ แต่เราจองห้องวิมานฟ้าเอาไว้แล้ว” ฮาร์วีย์หันไปมองโดยสัญชาตญาณ เขาเห็นชายคนหนึ่งในชุดคลุมสีเหลืองที่มีผู้คนมากมายรายล้อมอยู่ ใบหน้าที่ดูคุ้นเคยก็อยู่ข้าง ๆ เขาด้วย ผู้ชายคนนั้นคือไคลด์! ฮาร์วีย์จ้องมองอย่างสงสัย เขาไม่คิดว่าไคลด์จะกล้าปรากฏตัวต่อหน้าเขา เนื่องจากฮาร์วีย์ไม่ใช่จุดสนใจหลัก และไคลด์ยังไม่ได้พูดอะไรโง่ ๆ ออกมาเลย ฮาร์วีย์จึงตัดสินใจอยู่เฉย ๆ ในขณะนั้น ไคลด์ดูภาคภูมิใจในตัวเองมากขึ้นเมื่อเทียบกับเมื่อก่อน เขาจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา ราวกั