บทที่ 3837

ฮาร์วีย์ขมวดคิ้วเมื่อเห็นคนเหล่านี้ เขาไม่อยากจะสร้างปัญหาเมื่ออยู่ในประเทศอื่น แต่ก็ยังมีคนโง่เง่ามาคอยยั่วยุเขาอยู่เรื่อยไป “ฉันไม่มีเวลาเล่นกับแกที่สนามบิน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าฉันจะปล่อยแกไปนะ! “แกคิดว่าแกมีสิทธิ์มาตบหน้าฉันเพียงเพราะแกนั่งอยู่ในห้องโดยสารชั้นวีไอพีเหรอ?! “จะบอกอะไรให้นะ! แกตายแน่ที่มาเจอกันฉันวันนี้!” ผู้หญิงสาวสวยคนนี้ทำหน้าหยิ่งยะโสราวกับเธอเป็นราชินีแห่งโลกใบนี้ ชายที่ดูใจร้ายคนนั้นหรี่ตามองแล้วตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา "แกคือคนที่ทำร้ายผู้หญิงของฉันเหรอ?! “รอยฝ่ามือสีแดงสดยังติดอยู่บนหน้าเธอ! ฉันต้องใจสลายอย่างมากเลยนะ! “แกจะรับผิดชอบในเรื่องนี้ยังไง?!” ชายคนนั้นจุดซิการ์แล้วพ่นควันออกมา ช่างเป็นภาพที่ดูจองหองเสียเหลือเกิน! ผู้คนที่เดินอยู่บนถนนต่างลนลานเมื่อเห็นว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น คนพวกนี้มีท่าทีที่กำลังขมขู่คนอื่นอยู่ ฮาร์วีย์มองคนพวกนั้นอย่างใจเย็นแล้วพูดว่า "ออกไปจากที่นี่ซะในขณะที่ฉันยังอารมณ์ดีอยู่" “โอ้? แกกำลังไล่ฉันอยู่เหรอ?!” ชายคนนั้นยิ้มให้เขา “แกกล้าดียังไงมาตบผู้หญิงของฉันแล้วไล่ฉันออกไป! ฉันคงต้องอับอายถ้าไม่ได้หักแขนหัก