บทที่ 3841

แวนซ์ไม่ได้พูดอะไรขึ้นมาทันที แต่เขากลับวางขาลงบนโต๊ะก่อนจะทำท่าทำทางส่งสัญญาณให้สาว ๆ ที่ห้อมล้อมเขาอยู่บีบนวดให้ เขาจิบไวน์แดงแล้วมองดูเคทีและฮาร์วีย์อย่างสงสัย บอดี้การ์ดสองสามคนยืนกอดอกในขณะกวาดตามองเคทีและฮาร์วีย์ โดยพยายามหาเหตุผลที่ทำให้ทั้งสองคนนี้กล้าอวดเบ่งต่อหน้าแวนซ์ “แก...ไอ้สารเลว!” ก่อนที่แวนซ์จะทันได้พูดอะไร ชายหนุ่มผมยาวก็ก้าวไปข้างหน้า แล้วชี้หน้าฮาร์วีย์อย่างหยาบคายและเดือดดาล “ซีอีโอทอฟท์บอกให้คุณมาคนเดียวไง แล้วทำไมถึงพาผู้ชายมาด้วยล่ะ?!” เขาตะโกนถามด้วยน้ำเสียงวางอำนาจแทนเจ้านาย “พาผู้ชายคนนี้ออกไปจากที่นี่! “ถ้าไม่อย่างนั้นก็อย่าโทษพวกเราในเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปล่ะ!” เพื่อน ๆ ของชายหนุ่มคนนั้นหัวเราะอย่างชั่วร้ายพร้อมกับลุกขึ้นยืนและขยับนิ้ว เพื่อเตรียมตัวจัดการกับฮาร์วีย์ถ้าเขาไม่ยอมออกไป ฮาร์วีย์เหลือบมองพวกเขาอย่างไม่ใส่ใจก่อนส่งยิ้มจาง ๆ ให้ “ดูเหมือนว่าทุกคนที่นี่จะไม่ได้คิดที่จะพูดคุยเรื่องธุรกิจกับคุณเลยนะ “ถ้าจ้างผมก็คุ้มค่าแน่นอนใช่ไหมล่ะ? “เสร็จจากนี่เราก็ควรให้แวนซ์คุกเข่าอยู่ตรงหน้าคุณดีไหม?” เคทีทำเสียงเยาะเย้ยด้วยความรู้สึกหงุดหงิด “