บทที่ 3850

ฝูงชนระเบิดหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น สาวสวยพวกนั้นต่างทำหน้ามุ่ยที่ดูเย้ายวนใจ ใบหน้าที่งดงามของพวกเธอต่างเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เพียะ! ฮาร์วีย์ดีดนิ้วโดยไม่ขยับเขยื้อนสักนิดเดียว เมื่อจูเลียนมองเห็นดังนี้ก็หัวเราะอย่างบ้าคลั่งแล้วกระโจนออกไปข้างหน้า เขาเตะผู้ชายสองสามคนออกไปให้พ้นทาง แล้วพาเอลเลนไปยืนอยู่ข้าง ๆ ไอรีน “แกพาผู้หญิงของฉันหนีไปเหรอ?!” แฮรี่โกรธมาก เขาดึงปืนออกจากเอว แล้วชี้ปืนไปที่ฮาร์วีย์ “ฉันจะระเบิดสมองกลวง ๆ ของแกให้กระจุยเลย!” ก่อนที่แฮรี่จะปลดล็อกไกปืน ฮาร์วีย์ก็ลุกขึ้นยืน เขาเดินเพียงก้าวเดียวก็เข้าไปอยู่ตรงหน้าแฮรี่แล้ว ไม่มีใครตอบโต้เขาได้เร็วพอ ฮาร์วีย์เคลื่อนไหวเร็วเกินไป! ผู้คนเหล่านี้เคยเห็นผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้มาหลายคนแล้ว แต่ไม่เคยคิดว่าจะมีใครเคลื่อนไหวได้เร็วขนาดนี้ ก่อนที่แฮรี่จะเหนี่ยวไกปืนได้นั้น ฮาร์วีย์ก็คว้าปืนมาจากมือเขา แล้วเล็งปืนไปที่ขาของเขา “แกจะยิงเหรอ? “แกจะทำอย่างนั้นได้เหรอ?” ฮาร์วีย์เหนี่ยวไกปืนอย่างใจเย็น ปัง! ได้ยินเสียงปืนดังลั่น แฮรี่ล้มลงไปกองกับพื้น แล้วกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ผู้ชายที่สูง