บทที่ 3861

"แกก็พอจะมีความสามารถอยู่บ้างนะฮาร์วีย์... “แต่...แล้วยังไงล่ะ? “แกมันก็แค่เศษสวะที่ตั้งกองอยู่ตรงหน้านายน้อยเบียร์สตัดท์เท่านั้นแหละ! “เอาล่ะ! เขาแข็งแกร่งพอจะทำให้ซีอีโอทอฟต์คุกเข่าได้ แต่มันมีความหมายอะไรล่ะ? “เขาโชคดีนะที่ได้อวดเบ่งสักครั้งสองครั้ง! “แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าบุคคลสำคัญอย่างแท้จริง เรื่องราวทั้งหมดนี้ก็ไม่มีความหมายอะไรเลย! “นี่เป็นเพียงความโกรธแค้นอันไร้ความสามารถของคนที่ไม่มีวันประสบความสำเร็จ! “เขาจะได้รู้ว่าเขาต่างจากนายน้อยเบียร์สตัดท์มากแค่ไหนในไม่ช้านี้!” ทุกคนต่างทำสีหน้าสงสารในขณะจ้องมองฮาร์วีย์ ไม่ว่าฮาร์วีย์จะทรงพลังสักเพียงไหน ภูมิหลังของเขาก็ยังด้อยกว่าเจซและคนอื่น ๆ “ผู้อาวุโส!” “นายน้อยเบียร์สตัดท์!” “คุณเบียร์สตัดท์!” มีคนกลุ่มหนึ่งเข้าไปรุมล้อมเทรย์ เบียร์สตัดท์ทันที เจซทำสีหน้าเวทนาเป็นอย่างยิ่งเมื่อเขาอยู่ต่อหน้าฝูงชน “เกิดอะไรขึ้นที่นี่เหรอเจซ? ทำไมคุณถึงโทรไปเรียกผมมาช่วยคุณที่นี่?” เทรย์พับแขนเสื้ออย่างใจเย็นราวกับว่าไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเขาเลย เจซครวญครางอย่างเย็นชา “คนนอกคนนี้เอาแต่อวดเบ่งอยู่ที่นี่ แล้วยังตบหน้าผมด้วย!” “อย่างนั้น