บทที่ 4007

"คุณย่าคอบบ์!” อีเดนและคืนอื่น ๆ รีบวิ่งไปข้างหน้าด้วยความตื่นตระหนก “แกยังสติดีอยู่หรือเปล่า?!” วาเลรี่และคนอื่น ๆ จ้องมองฮาร์วีย์และตะโกนใส่หน้าเขา “แกมันคนใจร้ายเหลือเกินนะฮาร์วีย์! “เราเคยปล่อยแกไปถึงแม้ว่าแกจะสร้างปัญหาให้เราอยู่เรื่อย ๆ ก็ตาม! “ฉันไม่คิดว่าแกจะเนรคุณเราได้ถึงขนาดนี้ และทำอะไรแบบนั้นกับคุณย่าคอบบ์!” “แกไอ้สารเลว!” ฮาร์วีย์รู้สึกไม่สบายใจกับข้อกล่าวหาที่ไม่มีมูลของวาเลรี่และคนอื่น ๆ “ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งวัน" เขาบอก “ถ้าเคทีไม่มีอำนาจในตระกูลนี้ภายในระยะเวลาที่ว่านั้น... “และถ้าตอนนั้นขาของอีเดนและวาเลรี่ยังไม่หักล่ะก็... “ตระกูลคอบบ์ก็จะต้องพังพินาศ!” เมื่อได้ยินน้ำเสียงสบาย ๆ ของฮาร์วีย์ คุณย่าคอบบ์ก็มองเห็นแต่ความมืดมนเท่านั้น เธอยกมือขึ้นทาบหน้าอก แล้วทำสีหน้าชั่วร้าย “แกกล้าดียังไงไอ้สารเลว?!” “ดีน! คุณกล้าร่วมมือกับคนนอกมาต่อสู้กับภรรยาของตัวเองได้ยังไงกัน?” ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็น ในขณะเดียวกันดีนก็ไม่ได้แสดงอารมณ์ใด ๆ ออกมา “คุณทำอย่างนี้ไม่ได้นะฮาร์วีย์!” เอลเลนอุทานออกมาตามสัญชาตญาณ “คุณไม่เข้าใจหรือไงว่าการให้อภัยมันเป็นหนทางที่ดีกว่า?!