บทที่ 4077

ฝูงชนต่างนิ่งเงียบทันทีที่ได้ยินคำพูดของฮาร์วีย์ พวกเขามองฮาร์วีย์ด้วยความตกใจ บางคนอดที่จะดึงหูตัวเองไม่ได้ เพื่อจะเช็คดูว่าหูเขาไม่ได้ยินอะไรที่ผิดเพี้ยนไป นับเป็นเรื่องปกติที่แดเรียลจะพูดจาอะไรแบบนี้... แต่ดูเป็นเรื่องน่าตกใจอย่างยิ่งถ้ามีคนบ้านนอกจากไหนก็ไม่รู้มาพูดแบบเดียวกันนี้ แดเรียลชะงักงันไปครู่หนึ่งแล้วทำเสียงเยาะเย้ย “น่าสนใจ! นานแล้วนะที่ไม่มีคนทำแบบนี้ต่อหน้าฉัน “แกไม่ใช่คนแรกหรอก แต่แกเป็นหนึ่งในคนที่น่าสนใจที่สุดอย่างแน่นอน “เอาอย่างนี้ไหม? หมอบคลานลงซะก่อนจะออกจากที่นี่ไป" ฮาร์วีย์พยักหน้า “ได้เลย ทำตอนนี้เลย" แดเรียลจ้องมองฮาร์วีย์อย่างดูถูกเหยียดหยาม 'ไอ้สารเลวนี่รู้หรือเปล่าว่ากำลังพูดคุยอยู่กับใคร?' “ไอ้ผู้ชายคนนี้ไม่ให้ความเคารพคุณเลยครับนายน้อยแจ็คสัน!” “เขาอยากให้คุณหมอบคลานเลยเหรอ?! ไม่มีทาง!” “ดูเหมือนคุณต้องให้บทเรียบกับเขาหน่อยที่มาพูดจาแบบนั้นนะนายน้อยแจ็คสัน!” เพื่อน ๆ ของแดเรียลส่งเสียงเชียร์ดังลั่น พวกเขาต้องการให้เกิดความวุ่นวาย แดเรียลรู้สึกอับอายขายหน้าเป็นอย่างมากเมื่อเห็นฝูงชนเยาะเย้ยอย่างไม่ปราณี “ฉันให้ความเคารพแกอยู่นะไอ้สารเลว!